چگونه دسترسی بدون نظارت را در TeamViewer تنظیم کنیم
راهنمایی در مورد نحوه راهاندازی دسترسی بدون نظارت در TeamViewer، به همراه اطلاعاتی در مورد RDS-Remote Support به عنوان یک جایگزین قدرتمند برای مدیران IT.
We've detected you might be speaking a different language. Do you want to change to:
وبلاگ RDS TOOLS
با ما در مورد لایه امنیتی RDP در مقابل تنظیم Negotiate و اینکه چگونه TLS در این تراز قرار میگیرد، کاوش کنید.
RDS، خدمات دسکتاپ از راه دور، به RDP وابسته است. برای سالهای زیادی، پروتکل دسکتاپ از راه دور (RDP) ابزاری ضروری برای دسترسی از راه دور از جمله RDS بوده است که به کاربران اجازه میدهد به ماشینهای ویندوز در شبکهها متصل شوند. اطمینان از امنیت این اتصالات برای حفاظت از دادههای حساس و جلوگیری از دسترسی غیرمجاز بسیار مهم است.
در این مقاله، به بررسی تفاوتهای بین دو مؤلفه حیاتی امنیت RDP میپردازیم: لایه امنیتی RDP و تنظیم Negotiate. همچنین به TLS و سایر جنبههای امنیتی مرتبط خواهیم پرداخت قبل از اینکه به برخی از مزایای بزرگ ارائه شده توسط RDS-Tools Advanced Security به هر تنظیمات RDS.
RDP بر اساس مدل کلاینت-سرور عمل میکند و به کاربران این امکان را میدهد که سیستمهای از راه دور را به گونهای کنترل کنند که گویی بهطور فیزیکی در آنجا حضور دارند. امنیت اتصالات RDP شامل دو جنبه متمایز است: نحوه برقراری اتصال و نحوه تأمین امنیت اتصال.
قبل از شروع یک اتصال دسکتاپ از راه دور، سرورها و مشتریان باید یکدیگر را احراز هویت کنند. این فرآیند برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز حیاتی است و شاید بزرگترین ضعف پروتکل را نشان میدهد.
به طور خلاصه، Negotiate و لایه امنیتی RDP دو مکانیزم هستند که برای دستیابی به این احراز هویت استفاده میشوند. سومی معمولاً TLS است. لایه امنیتی از TLS کمتر امن است، اما نه همه دستگاهها از TLS پشتیبانی میکنند، هرچند که روز به روز بیشتر میشوند. بنابراین، Negotiate راهی را برای سرور فراهم میکند تا بین لایه امنیتی و TLS، فرآیند امنیتی موجود برای هر دو سرور و کلاینت را انتخاب کند.
لایه امنیتی RDP شامل رمزگذاری بومی RDP برای تأمین امنیت ارتباطات بین کلاینت و سرور میزبان جلسه RD است. لایه امنیتی بومی است و بنابراین تمام ماشینهای ویندوز باید از آن پشتیبانی کنند. این روش ساده و کارآمد است، اما تأیید هویت سرور را فراهم نمیکند. متأسفانه، این کمبود تأیید هویت باعث کاهش امنیت آن میشود. من در ادامه توضیح میدهم که چرا.
TLS پروتکلی است که توسط HTTPS برای رمزنگاری استفاده میشود. این یک مرحله بالاتر از SSL (لایه سوکتهای امن) است. عملکرد آن بررسی هویت سرور و مشتری قبل از برقراری ارتباط بین آنها است. این تأیید قبلی است که آن را نسبت به لایه امن بسیار ایمن میکند.
در میان اینها، تنظیم مذاکره بهطور پیشفرض برای اتصالات RDP است. این تنظیم امکان مذاکره بین کلاینت و سرور را فراهم میکند تا امنترین روش احراز هویت که توسط کلاینت پشتیبانی میشود، تعیین شود. اگر کلاینت از امنیت لایه انتقال (TLS) نسخه ۱.۰ یا بالاتر پشتیبانی کند، در این صورت از TLS برای احراز هویت سرور استفاده میشود. اگر TLS پشتیبانی نشود، در این صورت از رمزگذاری بومی RDP استفاده میشود، هرچند که در نتیجه احراز هویت سرور انجام نمیشود.
لایه امنیتی RDP از رمزگذاری بومی RDP برای محافظت از دادهها در حین انتقال استفاده میکند. با این حال، به دلیل عدم وجود احراز هویت سرور، به شدت در برابر حملات مرد میانی آسیبپذیر است. در واقع، اگر اتصال با یک طرف مخرب به جای مشتری یا سرور مورد نظر برقرار شده باشد و بنابراین اتصال قبلاً به خطر افتاده باشد، هیچ سطحی از رمزگذاری به عنوان محافظت عمل نخواهد کرد.
ممکن است مهم باشد که توجه داشته باشید استفاده از لایه امنیتی RDP استفاده از احراز هویت سطح شبکه (NLA) را که یک روش اتصال امنتر است، مستثنی میکند.
به عنوان یک تنظیم، مذاکره پیشنهادات امنیتی بهبود یافته بالقوه را با انتخاب امنترین روش احراز هویت که توسط کلاینت پشتیبانی میشود، ارائه میدهد. اگر TLS در دسترس باشد، برای احراز هویت سرور استفاده میشود. در غیر این صورت، از رمزگذاری بومی RDP استفاده میشود. برای اینکه این تنظیم امنیت بهتری را فراهم کند، ضروری است که اطمینان حاصل شود TLS در هر دو طرف کلاینت و سرور پشتیبانی میشود.
با تنظیم TLS به عنوان سطح امنیت، رمزگذاری تضمین میشود. به خاطر داشته باشید که اگر TLS پشتیبانی نشود، اتصال برقرار نخواهد شد. بنابراین برخی از مشتریان ممکن است نتوانند به طور از راه دور به برخی سرورها دسترسی پیدا کنند زیرا یکی از آنها الزامات را برآورده نمیکند. با این حال، این هزینه کمی برای آرامش خاطر است.
همانطور که میبینید، انتخاب لایه امنیتی مناسب به نیازها و محیط خاص شما بستگی دارد. برای امنیت بیشتر، من TLS یا حداقل Negotiate را توصیه میکنم. جای تعجب نیست که TLS به یک استاندارد عمومی تبدیل شده است. این رویکرد که ترکیبی از رمزنگاری قوی و تأیید هویت سرور است، آسیبپذیریها را به حداقل میرساند.
برای تقویت امنیت اتصالات RDP خود، در نظر داشته باشید که این بهترین شیوهها را پیادهسازی کنید:
اینها تنها برخی از راهنماهای پایه هستند و شما متوجه خواهید شد که راههای بیشتری برای تقویت زیرساخت خود در برابر حملات سایبری وجود دارد.
برای مثال، این ابزار ما برای اطمینان از امنیت سطح بالا برای شماست زیرساخت خدمات دسکتاپ از راه دور (RDS) سپس راه حل جامع امنیت سایبری ما. RDS Advanced Security یک جعبه ابزار قوی است. این ابزار ویژگیهای پیشرفتهای را ترکیب میکند تا دفاعی نفوذناپذیر در برابر تهدیدات خارجی ایجاد کند.
انتخاب بین لایه امنیتی RDP، TLS و Negotiate تأثیرات قابل توجهی بر امنیت اتصالات دسکتاپ از راه دور شما دارد. در حالی که لایه امنیتی RDP سادگی را ارائه میدهد و TLS ارتباطات ایمنتری را فراهم میکند، روش Negotiate رویکرد متوازنی را با مذاکره بر سر امنترین روش احراز هویت موجود ارائه میدهد.
با درک این موضوع و زیرساخت شما، شما آمادهاید تا امنترین تنظیمات را برای شرکت خود پیادهسازی کنید. با اضافه کردن بهترین شیوههای ذکر شده، اکنون زمان آن است که از ایمنی اتصالات RDP خود اطمینان حاصل کنید و دادههای حساس خود را از تهدیدات بالقوه محافظت کنید. شما میتوانید زیرساخت RDS خود را به طور جامع و بدون زحمت ایمن کنید. سرورهای راه دور خود را با RDS امنیت پیشرفته امروز با یک دوره آزمایشی رایگان شروع کنید.
راه حلهای دسترسی از راه دور ساده، قوی و مقرون به صرفه برای حرفهایهای IT.
جعبه ابزار نهایی برای بهتر خدمت رسانی به مشتریان Microsoft RDS شما.
تماس بگیرید